Według badaczy z Biblioteki Kongresu, pomyślne przeprowadzenie Rebelii Whiskey wymusiło kilka konstytucyjnych pomysłów na bunt przeciwko wyzwaniom, takich jak prawo rządu federalnego do uchwalenia i egzekwowania prawa oraz prawo do pobierania podatków od obywateli wszystkich stany. Użycie siły zakończyło Rebelię Whisky w 1794 roku.
W 1791 roku rząd federalny był zadłużony, biorąc pod uwagę wszystkie zadłużenia państw wojny o niepodległość. Aby spłacić ten dług, Kongres zatwierdził podatek akcyzowy od alkoholu destylowanego. Podatek oszacowano na podstawie pojemności aparatu. Cena wahała się od sześciu do 18 centów za galon i należało płacić gotówką. Był to pierwszy ogólnokrajowy wewnętrzny podatek dochodowy, zgodnie z amerykańskim podatkiem od alkoholu i tytoniu oraz Trade Bureau.
Na zachód od gór Appalachów i Allegheny whisky była często używana jako waluta. Wielu rolników przekształcało swoje uprawy w whisky, ponieważ łatwiej było transportować zboże niż zboże i miało również lepszą wartość rynkową. Częściowo z powodu długotrwałych niepokojów o ataki Indian, rolnicy sprzeciwiali się podatkowi. Wielu po prostu odmówiło zapłaty, a poborcy podatkowi byli często nękani; niektóre były nawet smołowane i pierzaste.
Przemoc eskalowała, aż Prezydent Waszyngton wymaszerował z milicją zebraną z państw, by stłumić bunt. Do połowy listopada 1794 r. Aresztowano 150 rebeliantów. Większość została zwolniona bez dowodów, kilku zostało osądzonych, a tylko dwóch zostało skazanych za zdradę, z których obaj zostali później ułaskawieni przez prezydenta Washingtona. Część milicji pozostała do następnej wiosny, kiedy to bunt został skutecznie stłumiony.
