Kukurydza stanowiła większość diety kolonialnej. Inne rodzime uprawy obejmowały dynie, squash i fasolę. Uprawiano także europejską pszenicę, jęczmień, owies i groch. Oprócz upraw wielkokwiatowych ogrody rodzinne w koloniach zawierały zioła i warzywa, takie jak sałata, pietruszka, marchew, szpinak i rzepa. W północnych koloniach hodowla produkowała mniej niż w południowych koloniach Nowej Anglii z powodu krótszego sezonu wegetacyjnego i złej gleby.
Pielgrzymi przybyli do Plymouth w listopadzie 1620 r., a wkrótce potem następnych osadników, w tym purytanie z Massachusetts Bay Colony w 1630 r. Rolnictwo było dosłownie kwestią życia i śmierci dla pierwszych kolonistów, ponieważ prawie połowa z 102 oryginalnych Przyloty Plymouth zmarły pierwszej zimy. Śmierć wynikała z chorób takich jak szkorbut i niedożywienie w połączeniu z trudnymi warunkami, które istniały w Mayflower.
Nowej Anglii kolonie Ameryki, które ostatecznie stały się stanami Maine, New Hampshire, Vermont, Rhode Island, Connecticut i Massachusetts, zabrały wiele swoich plonów i zasiały wiedzę od ludzi z Wampanoag, którzy mieszkali w pobliżu pierwszych kolonii w Plymouth i Massachusetts Bay, zgodnie z Plantacji Plimoth. Ci, którzy mieszkali w północnych koloniach, polegali bardziej na morzu i zbieraniu orzechów i jagód na podstawowy pokarm.
