Główne znaczenie debat Lincoln-Douglas polegało na tym, że doprowadzili oni Abrahama Lincolna do promowania w Partii Republikańskiej, co umożliwiło mu uzyskanie nominacji na kandydata na prezydenta w 1860 roku. Mimo że Lincoln stracił Wybory do senatora Illinois do Douglasa po debatach, pokonał Douglasa w wyborach prezydenckich dwa lata później, według About.com.
Debaty Lincoln-Douglas były serią siedmiu debat na różne tematy, zaplanowanych między 21 sierpnia a 15 października 1858 r. w różnych miastach Illinois. Lincoln był stosunkowo mało znany, ale Douglas był dwukrotnym urzędnikiem. Debaty zwróciły uwagę narodową i zostały szeroko przedrukowane w gazetach w całym kraju.
Jednym z głównych tematów był temat niewolnictwa. Douglas argumentował, że to od poszczególnych terytoriów zależy decyzja o dopuszczeniu niewolnictwa. Lincoln nalegał, aby kraj był zjednoczony w akceptacji lub odrzuceniu niewolnictwa i że ostatecznie niewolnictwo było moralnie złe, ponieważ naruszało zasadę Deklaracji Niepodległości, że wszyscy ludzie zostali stworzeni równi. Douglas oświadczył, że wielu z ojców założycieli to właściciele niewolników, którzy uważali, że ludzie mają prawo decydować o tych sprawach. Argumenty Douglasa podzieliły i osłabiły Partię Demokratyczną. Republikanie otrzymali większość popularnych głosów, ale stracili miejsce w Senacie.
