Obniżanie ciśnienia pary wodnej w wyniku dodawania substancji rozpuszczonych, takich jak aceton lub etanol, jest przykładem obniżania ciśnienia pary. Prężność par jest koligatywną właściwością roztworu, który zależy od stężenia substancji rozpuszczonej.
Rozpuszczenie substancji rozpuszczonej w rozpuszczalniku zmienia ciśnienie pary roztworu. Wielkość zmiany ciśnienia pary zależy od interakcji między rozpuszczalnikiem i cząsteczkami substancji rozpuszczonej. Lotne substancje rozpuszczone zwiększają prężność par ich rozpuszczalników. Formuła ilościowa zwana prawem Raoulta formalizuje związek pomiędzy nielotną substancją rozpuszczoną i odpowiednim rozpuszczalnikiem. Stwierdza on, że ciśnienie pary roztworu zawierającego nielotną substancję rozpuszczoną jest wprost proporcjonalne do ułamka molowego substancji rozpuszczonej w roztworze. Wraz ze wzrostem stężenia substancji rozpuszczonej w roztworze zmienia się ciśnienie pary roztworu w stosunku do ciśnienia pary rozpuszczalnika.
Solanka ma wyższą prężność pary niż czysta woda z tego powodu. Związek między ciśnieniem pary roztworu zawierającego lotną substancję rozpuszczoną i jego rozpuszczalnik jest nieco bardziej złożony. Ciśnienie pary roztworu zawierającego jedną lub więcej lotnych substancji rozpuszczonych jest równe sumie produktów frakcji molowych każdego składnika roztworu pomnożonej przez prężność par tego składnika.
