Goryle rozwinęły szereg adaptacji, które pozwalają im przetrwać w lasach deszczowych Afryki Środkowej. Ich społeczny charakter, roślinożerne przyzwyczajenia i tajemnicza natura należą do ich najważniejszych adaptacji, ale mają też inne, takie jak wyraziste twarze.
Goryle tworzą grupy do 12 i największe samce, zwane silverbacks, prowadzą i chronią grupę. Goryle czerpią ochronę ze swojej społecznej natury, ale także pomagają im znaleźć więcej żywności. Aby takie społeczeństwa dobrze funkcjonowały, goryle musiały ewoluować na wiele różnych sposobów komunikowania się. Oprócz mowy ciała i wokalizacji, goryle, podobnie jak inne wielkie małpy człekokształtne, mają bardzo wyraziste twarze, które pozwalają im przekazywać emocje, pragnienia i potrzeby innym małpom w swojej grupie.
Istniejąc niemal wyłącznie na roślinach, goryle nie muszą tracić energii na pościgi lub walkę z ofiarami. Nie muszą też przenosić się, jeśli opuszczą swoją ofiarę; drzewa i rośliny, które dostarczają żywności, są zasobami stacjonarnymi. Jednak pokarm roślinożerny zapewnia mniej kalorii na jednostkę czasu potrzebnego na nabycie żywności niż w przypadku żywności pochodzenia zwierzęcego.
Goryle to bardzo skryte zwierzęta, pomimo ich dużego i budzącego grozę rozmiaru. Jeśli węszą, widzą lub słyszą zagrożenie, często wychodzą cicho, aby uniknąć wykrycia.
