Celuloza i skrobia to dwa podobne polimery, ale główna różnica między nimi polega na tym, że ludzie mogą jeść skrobię, ale nie są w stanie trawić celulozy. Ludzie mają enzymy rozkładające skrobię na glukozę, którą organizm wykorzystuje jako paliwo, ale ciało nie ma enzymów, które rozkładają celulozę.
Niektóre zwierzęta, takie jak termity, które jedzą drewno, mają enzymy potrzebne do rozbicia celulozy. Skrobia jest węglowodanem znajdującym się głównie w roślinach, takich jak ziemniaki i ziarna zbóż. Celuloza występuje również w roślinach i jest związkiem organicznym. Jest to część wspierająca roślin, takich jak łodygi kwiatów lub drewno drzew. Celuloza jest dużo silniejsza niż skrobia i jest używana do produkcji włókien, takich jak liny i odzież.
W przeciwieństwie do celulozy skrobia jest rozpuszczalna w wodzie, więc jest bezużyteczna jako materiał. Celuloza i skrobia są wytwarzane z tego samego monomeru i mają te same powtarzalne jednostki oparte na glukozie. Jednak jednostki powtórzeń glukozy celulozy są obracane o 180 stopni wokół osi łańcucha szkieletowego polimeru w stosunku do ostatniej powtarzającej się jednostki. Jednostki powtarzania glukozy skrobi znajdują się w tym samym kierunku. Jednostki glukozy w skrobi określa się jako wiązania alfa, a jednostki glukozy w celulozie określa się jako wiązania beta.
