Aurora Borealis występuje, gdy materiały z powierzchni Słońca zderzają się z atmosferą Ziemi. Eksperci opracowują prognozy dotyczące występowania Aurora Borealis w oparciu o zdarzenia zachodzące na Słońcu i prędkość wyrzucania materii z powierzchni Słońca. Aurora Borealis jest widoczna w częściach półkuli północnej, w tym w Kanadzie, Skandynawii, Ameryce Północnej, Syberii i Europie Północnej.
Aurora Borealis wpływa na komunikację radiową i satelitarną. Imię Aurora pochodzi od rzymskiej bogini świtu. Borealis pochodzi od greckiego słowa Boreas, co oznacza północny wiatr. Borealis to nazwa nadana przez Pierre Gassendi w 1621 roku. Starożytne cywilizacje wierzyły, że światła są bogami i boginiami objawiającymi się śmiertelnikom, a wielu wierzyło, że światła są duchami tańczącymi na niebie, takimi jak ludzie Cree, którzy nazywali to Taniec Duchów. Światła uważano za znaki od Boga w średniowiecznej Europie. W innych kulturach czerwone oświetlenie wiązało się z opowieściami i legendami o morderstwie, śmierci i wojnie. Czerwony jest dominującym kolorem Aurora Borealis. Inne kolory to niebieski, fioletowy i zielony. Światła poruszają się i kołyszą na niebie, a światła znikają i reformują się kilka minut później. Istnieje południowa odpowiednik Aurory Borealis znanej jako Aurora Australis, która ma właściwości podobne do Northern Lights. Aurora Australis można zobaczyć w Ameryce Południowej i na Antarktyce.
