Mercy Otis Warren opublikował propagandowe sztuki i pamflety w latach poprzedzających wojnę rewolucyjną. W 1805 opublikowała trzytomową "Historię powstania, postępu i zakończenia rewolucji amerykańskiej", w której negatywnie portretowała Johna Adamsa jako pro-monarchię i ambitną.
Pomimo braku formalnej edukacji jako dziewczyny, nauczyła się czytać i pisać oraz brała udział w sesjach korepetycji swojego brata. Jej mąż, James Warren i jej brat, James Otis, Jr., byli zaangażowani w próby oderwania się od brytyjskich rządów. Policzyła Johna i Abigail Adams i Thomasa Jeffersona wśród swoich przyjaciół i często korespondowała z nimi. Opublikowała niektóre z tych listów w swojej historii rewolucji amerykańskiej.
Poparła wysiłki mające na celu umocnienie opozycji wobec Brytyjczyków poprzez publikowanie sztuk propagandowych. Jej pierwszy film "Adulateur: A Tragedy" skrytykował Thomasa Hutchinsona, ówczesnego gubernatora kolonii w Massachusetts. Podążyła za tym "The Defeat", "The Group", "The Blockheads lub The Affrighted Officers" i "The Motley Assembly". Choć niektóre z nich zostały opublikowane anonimowo, historycy uznają Mercy za autora. Kontynuowała publikację po wojnie rewolucyjnej. Jej "Wiersze, dramatyczne i różne" skrytykowały amerykańskie arystokratyczne skłonności i poruszyły pomysł zwiększenia udziału kobiet w sprawach publicznych.
Opublikowanie jej historii rewolucji amerykańskiej zepsuło jej przyjaźń z Johnem i Abigail Adams, choć pogodzili się oni przed jej śmiercią w 1814 roku. W 2002 roku Mercy Otis Warren została wprowadzona do National Hall of Fame.
