Producenci zwykle produkują beczki piwa ze stali nierdzewnej, chociaż aluminium jest również czasami używane. Kule komercyjne używane w barach i restauracjach mają metalową rurkę wewnątrz beczki, która biegnie od dna statku do zawór, przez który nalewane jest piwo.
Łącznik na beczce łączy się z zaworem, mocując dwie rury do beczki. Rura przymocowana do łącznika jest zwykle wykonana z winylu lub polietylenu. Jedna z tych rurek kontroluje przepływ gazu do beczki, podczas gdy druga kontroluje przepływ piwa z beczki. Butelkowany dwutlenek węgla i /lub azot łączą się z beczką za pomocą rurki, naciskając beczkę, aby ułatwić dozowanie.
Historycznie browary przewoziły piwo w beczkach wykonanych z drewna. Te wczesne beczki zrobiono z dębowych pasków trzymanych razem ze stalowymi obręczami. Gdy warzenie piwa stało się kwitnącym, szeroko rozpowszechnionym procesem przemysłowym, browary zaczęły używać silniejszych materiałów metalowych do naczyń. W połowie XIX wieku czołgi były wykonane z miedzi. W drugiej połowie lat 50. XX wieku stal nierdzewna zastąpiła naczynia do produkcji miedzi. W ciągu następnej dekady preferowane były lżejsze materiały aluminiowe o wytrzymałości porównywalnej ze stalą nierdzewną o około 30% mniejszej masie materiału.