Żywe czasowniki są opisowymi słowami akcji, które są tak żywe i dramatyczne, że pomagają czytelnikowi lub słuchaczowi wizualizować słowo, w tym "swoop", "zanurzenie", "przebicie", "guffaw" i "trzeszczenie". Są bardziej interesujące i specyficzne niż często używane czasowniki.
Żywe czasowniki mogą opisywać działania dźwięków, takich jak "rozbicie" i "szelest", działania zapachów, takich jak "śmierdzieć", "przenikać" i "przeniknąć", i ruchu, w tym "drewna", "scamper", "waddle", "careen" i "canter."
Często używany czasownik "chodzić" może być zastąpiony przez bardziej żywe, atrakcyjne czasowniki "amble", "lurch", "peregrinate", "plod" i "poprzeczny". Podobnie, nadmiernie używany czasownik "poszedł" może zostać zmieniony na "skedaddled", "capered", "loped" i "wzniesiony".
Sposobem na wymyślenie listy żywych czasowników jest najpierw zapisanie od 10 do 20 konkretnych rzeczowników w kolumnie. Rzeczowniki powinny być całkowicie niezwiązane ze sobą i bez uwzględnienia kolejnego kroku. Złóż papier wzdłuż, aby rzeczowniki nie były widoczne. Po drugiej stronie artykułu wymień około 10 czasowników, które są specyficzne dla danego zawodu. Na przykład, jeśli wybierzesz zawód szefa kuchni, czasowniki mogą zawierać "kostki", "kotlety", "plasterki", "baste" i "marynować". Spróbuj wymieszać zdania łącząc rzeczowniki z czasownikami, aby pisanie w sposób bardziej opisowy stało się łatwiejsze.
