Wyprawa Lewisa i Clarka trwała głównie na zwierzętach upolowanych podczas podróży, w tym jelenie, łosie, żubry, antylopy, owce, niedźwiedzie, bóbr i wydrę. Ekspedycja pochłonęła także różne gatunki drobiu, w tym gęsi, głuszców i indyków. Po drodze kupili także kilka psów z plemion indiańskich, które były używane jako żywność i żywe ryby oraz inne różnorodne gatunki dzikiej fauny i flory.
Większość pożywienia została nabyta po drodze, ale ekspedycja zatrzymała również zapas suszonej wołowiny, mąki i whisky zakupionych przed podróżą. Zapasy te szybko jednak skończyły się, pozostawiając ekspedycję zależną od tego, co mogą polować i zdobyć.
Jedną z innowacji w zakresie żywności, którą wypuściła Lewis i Clark była "zupa przenośna", gęsta pasta wytworzona przez gotowanie i suszenie wołowiny, jajek i warzyw. Prekursor skondensowanych zup powszechnie stosowanych w nowoczesnych supermarketach, pomógł wyprawie przetrwać w czasie ich krótszych czasów. Partia opuściła cywilizację z 193 funtami tego awaryjnego rozwiązania.
Ekspedycja Lewisa i Clarka odkryła także inną technikę przetrwania, kiedy nie mieli dość soli do konserwacji mięsa. Członkowie ekspedycji czerpali wodę z oceanu i gotowali ją, odparowując, aż pozostała tylko sól. Sól ta, wraz z paleniem i suszeniem, miała kluczowe znaczenie dla zachowania racji grupy.
