Food Info UK wymienia zmianę pH, dehydratację, napromienianie, zamrażanie, blanszowanie, chłodzenie i obróbkę pod wysokim ciśnieniem, jak niektóre metody stosowane zazwyczaj w celu zapobiegania brązowienia enzymatycznego. Inne zgłoszone metody obejmują traktowanie węglem nadkrytycznym dwutlenek węgla, ultrafiltracja i ultradźwięki.
Nadkrytyczny dwutlenek węgla opisuje ciekły dwutlenek węgla pod wysokim ciśnieniem. Według Wikipedii płyn jest zwykle używany do zabijania mikroorganizmów, które powodują brązowienie enzymatyczne. Ciecz można jednak również wykorzystać do dezaktywacji niektórych rodzajów enzymów, takich jak te znajdujące się w ziemniakach, krewetkach i homarach. Ultradźwięki stosuje się również w celu zapobiegania enzymatycznemu brązowieniu, ale działa on na mniejszą skalę. Metoda wykorzystuje fale dźwiękowe o wysokiej częstotliwości do uwalniania wysoce reaktywnych rodników z wody, które następnie niszczą cząsteczki powodujące brązowienie. Ultrafiltracja polega na membranach w celu oddzielenia składników płynnych w zależności od rozmiaru i struktury. Można również zapobiegać brązowieniu enzymatycznemu za pomocą inhibitorów enzymów. Istnieje kilka rodzajów inhibitorów. Środki redukujące, takie jak kwas askorbinowy i cysteina, usuwają tlen. Środki chelatujące, takie jak fosforany i kwasy organiczne, wydzielają związki metali. Kwasy obojętne, takie jak kwas fosforowy i kwas cytrynowy, działają poprzez obniżenie pH. Wikipedia wyjaśnia, że inhibitory enzymów, takie jak peptydy, dezaktywują enzymy brązujące, reagując z nimi. Biuro Licencjonowania Urzędu ds. Technologii Uniwersytetu Florydzkiego również doniosło o sukcesie związków otrzymywanych z ekstraktów małży.
