Olesta okazała się pomagać w zmniejszeniu otyłości poprzez zastąpienie tłuszczu, ale została również skazana za powodowanie problemów żołądkowo-jelitowych i wyczerpywanie rozpuszczalnych w tłuszczach składników odżywczych, takich jak wiele witamin. Mimo, że olestra straciła wczesną popularność z powodu tych Efekty uboczne są nadal uwzględniane w niektórych produktach dietetycznych.
W 1971 r. olestra została odkryta przypadkowo przez Procter & Badacze hazardowi badają lepsze tłuszcze do stosowania w preparatach dla niemowląt. Po kilku nieudanych próbach identyfikacji zastosowań tej nowej substancji, Procter & Gamble ostatecznie uzyskał aprobatę FDA w 1996 r., Aby wykorzystać go jako dodatek do przekąsek. Jednak konsumenci niemal natychmiast zaczęli narzekać na skutki uboczne, zwłaszcza na zaburzenia żołądkowo-jelitowe. Naukowcy zwrócili uwagę, że olestra, podobnie jak zwykłe tłuszcze, rozpuszcza i transportuje rozpuszczalne w tłuszczach witaminy A, D, E i K, a ponieważ tak szybko przechodzi przez system, pozbawia ciało swoich korzyści.
Choć zła reklama tych skutków ubocznych tłumiła powszechne stosowanie olestry, od 2015 roku wciąż można ją znaleźć w kilku produktach, w tym chipsach ziemniaczanych Lays Light i Pringles Light. Ponadto, Procter & Gamble wciąż bada możliwości komercyjnych zastosowań olestry, w tym bezpieczny dla środowiska dodatek do przemysłowych smarów i farb oraz metodę usuwania dioksyn z organizmu.
