Sól kuchenna, która jest chlorkiem sodu, jest związkiem jonowym. Siły przyciągania pomiędzy dodatnimi i ujemnymi jonami w związkach jonowych są silne i wymagają dużej ilości energii do rozbicia. Oznacza to, że do stopienia soli kuchennej potrzebna jest wysoka temperatura.
Temperatura topnienia związku wyjaśniona jest entalpią syntezy, czyli ilością energii cieplnej potrzebnej do stopienia jednego mola związku utrzymywanego pod stałym ciśnieniem. Im wyższa entalpia fuzji dla związku, tym wyższy jest jego punkt wrzenia.
Związki jonowe mają wyższe entalpie syntezy niż związki molekularne, które mają wiązania kowalencyjne zamiast wiązań jonowych. Jony to atomy, które przekazują lub odbierają elektrony walencyjne. Łączą się dzięki silnym siłom przyciągającym, innym niż kowalencyjnie związane cząsteczki, takie jak woda, które dzielą się elektronami. Te siły przyciągania dają związki jonowe o odmiennych właściwościach, takich jak wysokie temperatury topnienia i wrzenia.
Podobnie jak entalpia syntezy może wytłumaczyć temperaturę topnienia związku, entalpia parowania może wyjaśnić temperaturę wrzenia związku. Zgodnie z tą samą koncepcją i zasadami termodynamicznymi, entalpia odparowania oznacza ile energii jest wymagane do odparowania jednego mola związku pod stałym ciśnieniem.
