Wczesny wynalazek sera doprowadził do tolerancji dorosłego człowieka na laktozę. Przed wynalezieniem sera około 8500 lat temu, układy pokarmowe dorosłego człowieka wykazywały jednorodną nietolerancję laktozy.
Rozwój idealnego, pysznego sera rozpoczął się katastrofą ekologiczną, gdy wczesni rolnicy zarzucili swoje pola, co uczyniło ich odłogiem. To zmusiło ludzi do stada kóz i owiec, ponieważ mogli żyć z ziemi, która nie nadawała się do uprawiania rolnictwa. Zbiegło się to z wynalazkiem garncarstwa, który dla naszych celów można uważać za kolekcjonerów mleka. Ludzkie dzieci i dzieci zostały zbudowane, aby tolerować mleko, ale straciły tę zdolność, gdy osiągnęły wiek dorosły. Prawdopodobnie pierwszy ser został wynaleziony, gdy osoba w ciepłym regionie Żyznego Półksiężyca (Bliski Wschód) zebrała mleko i nie używała go od razu. W upale mleko skoagulowałoby w ciągu kilku godzin ser. Jakiś odważny dorosły zjadłby wtedy stały materiał wytworzony w tej misce i odkrył, że nowa substancja jest o wiele bardziej strawna niż mleko, z którego pochodzi. Ta substancja była pierwszym serem wyprodukowanym przez człowieka.
Kiedy wytwarza się ser, 80% laktozy z mleka odpływa, dzięki czemu jest bardziej strawna. W miarę jak serowarstwo się rozprzestrzeniało, mleczarstwo i ludzie byli w stanie dodać nowe źródło substancji odżywczych do swoich diet. Ponieważ dzieci częściej były narażone na działanie mleka, rozwinęły się mutacje genetyczne, które były bardziej tolerancyjne na niższe dawki laktozy w serze. Te dzieci stały się dorosłymi, którzy byli bardziej tolerancyjni wobec laktozy niż ich rodzice. Ta tolerancyjna mutacja genetyczna rozprzestrzeniła się przez ludzkość w ciągu następnych kilku tysięcy lat i rozwinęła u ludzi zdolność tolerowania laktozy. To ostatecznie doprowadziło do powstania pizzy, jaką znamy, za co wszyscy jesteśmy wdzięczni.
