Jadalne łodygi rabarbaru mają mocny, kwaśny smak, podobny do selera, ale wyraźnie pikantny. Często określany jako "roślina korzeniowa", rabarbar jest zwykle gotowany z cukrem i w połączeniu z owocami w ciastach i innych deserach, aby przeciwdziałać jego cierpkości.
Rabarbar jest wieloletnim warzywem należącym do rodziny Polygonaceae. Rabarbar dobrze rośnie w ciepłym i umiarkowanym klimacie. Tylko jego cierpkie łodygi są wykorzystywane do gotowania, ponieważ liście i korzenie rabarbaru zawierają niebezpieczne poziomy kwasu szczawiowego i są toksyczne dla ludzi. Z łodygami w kolorze od charakterystycznego różowoczerwonego do jasnozielonego, rabarbar może być spożywany na surowo, ale na ogół jest krojony i gotowany z cukrem aż do miękkości. Jest to 95 procent wody i ma niewielką wartość odżywczą oprócz umiarkowanej ilości potasu. W Stanach Zjednoczonych jest prawdopodobnie najczęściej przygotowywany do użycia w truskawkowo-rabarbarowym cieście, ale może też zostać zamieniony w sos, marynowany, zamrożony lub zakonserwowany jako dżem. Może być również stosowany w pikantnych potrawach. Rabarbar pochodził prawdopodobnie z Chin, gdzie korzenie były wykorzystywane do celów leczniczych przez wiele stuleci, zanim jego łodygi zostały przywiezione do Europy i stały się popularne w wypiekach.
