Liście selera są nie tylko trujące, ale są dobre do jedzenia. Rzeczywiście, u dzikiego selera łodygi są odrzucane, a liście są zjedzone. Wszystkie części uprawianej rośliny selera są jadalne i pożywne.
Większość selera w supermarketach amerykańskich to typ Pascala, który jest zielony. Inne rodzaje selerów są białe, co oznacza, że są albo samo-blanszujące, albo zostały ręcznie blanszowane. Biały seler jest nieco delikatniejszy i słodszy od zielonego selera.
Seler zawiera przeciwutleniacze takie jak witamina C, witamina A, flawonoidy, dihydrostilbenoidy i furanokumaryny. Te przeciwutleniacze chronią ciało, w tym naczynia krwionośne i narządy, przed uszkodzeniem przez wolne rodniki, które są cząsteczkami tlenu, które wykradają elektrony z innych cząsteczek.
Seler ma również bardzo niski indeks glikemiczny, co czyni go korzystnym dla diabetyków. Ma również witaminę K, która jest niezbędna do krzepnięcia krwi, niezbędny mineralny molibden, kwas foliowy, potas, błonnik, mangan, fosfor, magnez, wapń i wiele witamin z grupy B.
Kupując seler, łodygi powinny być gęste i chrupiące, a liście powinny być zielone i mieć świeży i solidny wygląd. Jeśli łodygi są trochę wiotkie, można je ożywić chłodną, świeżą wodą.
