Ciasto Shepherd najprawdopodobniej pochodzi z Wielkiej Brytanii, Irlandii lub Szkocji. Chociaż wczesne książki kucharskie zawierały podobne placki mięsne różnych rodzajów, określenie "ciasto pasterskie" pojawiało się dopiero w latach 70. XIX wieku, mniej więcej w tym samym czasie, w którym urządzenia do mielenia stały się po raz pierwszy dostępne.
Jakaś forma ciasta pasterskiego była podstawą kuchni brytyjskiej, irlandzkiej i szkockiej od co najmniej końca XVIII wieku, kiedy ziemniaki po raz pierwszy stały się powszechnie akceptowane w Wielkiej Brytanii. Ciasto służyło jako wygodny sposób na ponowne wykorzystanie resztek mięsa.
Wariacje z wołowiną nazywane są kołowy, podczas gdy ciasto pasterskie zwykle konotuje jagnięcinę. W Stanach Zjednoczonych, Irlandii i anglojęzycznej Kanadzie pasterski placek często odnosi się do każdego takiego mięsnego placka z topioną skórką z ziemniaków.
Wcześniejsze wersje zawierały wyłożony puree ziemniaczane placek oraz skórkę z puree ziemniaczanego. Podobna wczesna szkocka wersja ma wierzch ciasta, a ciasto Cumberland jest zasadniczo takie samo, ale z wierzchnią skórką z bułką tartą. Pate chinois to francusko-kanadyjska wersja z wołowiną, kukurydzą i pure ziemniaczanym.
Wiele kuchni na całym świecie zawiera jakąś formę ciasta pasterskiego. Nowozelandczycy nazywają swoją wersję plackiem ziemniaczanym. Argentyńczycy i Chilijczycy nazywają to pastelem de papa. Cowboy Pie odnosi się do amerykańskiej wersji z wołowiną i kukurydzą, groszkiem, papryką lub marchewką oraz puree ziemniaczanym.
