Zarówno pasteryzacja, jak i puszkowanie działają w celu zabicia niebezpiecznych mikroorganizmów w żywności, w tym bakterii, drożdży i pleśni. Pasteryzacja spienia jedzenie bezpośrednio, najczęściej mleko, podczas gdy metoda konserwowania wymaga umieszczenia żywności w szczelny pojemnik przed gotowaniem go w łaźni wodnej lub naczyniu ciśnieniowym.
Pasteryzacja może odbywać się na dwa sposoby, w zależności od pożądanego okresu trwałości. Regularna pasteryzacja tworzy okres przechowywania od dwóch do trzech tygodni i obejmuje podgrzewanie mleka do co najmniej 161,6 stopni Celsjusza przez 15 sekund. Ultra-pasteryzacja polega na podgrzaniu żywności do 280 stopni Celsjusza przez około dwie sekundy i zapewnia jej trwałość około dziewięć miesięcy. Jeśli chodzi o puszkowanie, decyzja o zastosowaniu pojemnika na wannę lub pojemnika ciśnieniowego zależy od rodzaju puszki z karmą. Pokarmy o wysokiej zawartości kwasów, takie jak owoce, można konserwować w kanale do kąpieli wodnej. Niskokwasowe pokarmy, takie jak warzywa, zawierają unikalny organizm zwany toksyną botulinową, która wymaga od ciśnieniowego cannera zabicia go.
Istnieje duża debata na temat tego, czy mleko powinno, czy nie powinno być pasteryzowane. Aktywiści mleka surowego twierdzą, że akt pasteryzacji zabija ważne witaminy i składniki odżywcze w mleku. Chociaż udowodniono, że pasteryzacja zabija witaminę C w mleku, Centrum Kontroli i Zapobiegania Chorób twierdzi, że mleko nie jest znaczącym źródłem witaminy C i że jako całość pasteryzacja nie zmniejsza wartości odżywczej mleka.
