Holandia, ze względu na intensywne (i często kontrowersyjne) techniki rolnicze, jest największym dostawcą bekonu na świecie. Historycznie jednak proces solenia lub peklowania kromek wieprzowiny miał miejsce w wielu krajach europejskich od czasów saksońskich w pierwszym tysiącleciu ne Dlatego nie jest jasne, czy jakikolwiek pojedynczy naród można przypisać oryginałowi. wynalazek "bekonu.
Samo słowo "bekon" ma pochodzenie angielskie, od środkowego angielskiego "bacoun". Chociaż inne języki europejskie miały podobne słowa, jak na przykład starogermańskie "bahho" lub "bacun" starofrancuski, ogólnie odnosiły się do solonego lub peklowanego kawałka wieprzowiny. Tylko angielskie słowo odnosiło się do boczków najbardziej znanych obecnie jako boczek (przynajmniej w Stanach Zjednoczonych).
Istnieje kilka innych typów bekonu charakterystycznych dla danego kraju, o których należy pamiętać. Na przykład zarówno boczek kanadyjski, jak i irlandzki to tradycyjnie frytki. W innych krajach smaki są dodawane do mięsa przed, w trakcie lub po procesie utwardzania. Na Węgrzech, zanim wieprzowina jest suszona na sucho, jest namaczana w roztworze czosnku, wody i soli. Po wyschnięciu utwardza się ją krwią krowy i papryką, a następnie wędzoną.