Ponieważ są różne odmiany estragonu, jego lekko gorzki smak jest bardziej wyraźny w rosyjskiej odmianie w porównaniu z odmianą francuską. Odmiana francuska ma słodszy smak; jednak różne odmiany estragonu mają aromaty podobne do anyżu.
Różne odmiany estragonu mogą obejmować estragon francuski, rosyjski i meksykański. Francuski i rosyjski estragon to różne gatunki ziół należące do rodziny słoneczników. Odmiana francuska ma liście bardziej zielone i aromatyczne niż jej rosyjski odpowiednik. Podczas gdy francuskie rośliny estragonowe mogą wyrosnąć na wysokość 2,5 stopy, rosyjski estragon może dorastać do 5 stóp.
Meksykańska odmiana estragonu znana jest również jako mięta nagietka meksykańskiego. Jest to roślina wieloletnia o podobnym profilu smaku i zapachu, jak pozostałe dwa typy estragonu. Może wzrosnąć do 3 stóp wysokości.
Estragon jest rodzimy dla południowego regionu Rosji i zachodniej części Azji. Dzisiaj Francja produkuje również to zioło. Jest szeroko stosowany w wielu potrawach angielskich i francuskich. Niektóre zastosowania estragonu dotyczą sosów, octów smakowych, mięs i gulaszy. Wiele receptur jaj i pomidorów również zawiera tę przyprawę.
Używanie estragonowego zioła na jedzenie pochodzi z XVI-wiecznej Anglii. W XIX wieku trafił do Ameryki. Istnieją również zastosowania lecznicze estragonu, takie jak leki homeopatyczne, zgodnie z BHIA Health.
