W niepoddanym obróbce makaronie jest mało niebezpieczeństwa dla bakterii, jeśli został prawidłowo przechowywany i obsługiwany. Jednak gotowanie makaronu rozkłada skrobie, dzięki czemu jest łatwiej strawne.
Jednym z zagrożeń związanych z niegotowanym makaronem jest zatrucie salmonellą, ponieważ wiele makaronów, takich jak kluski jajeczne, powstaje z surowego jajka. Jednakże, nawet jeśli w czasie wytwarzania makaronu występowała salmonella w surowym jajku, została ona zabita podczas procesu suszenia. Bakterie nie mogą przetrwać bez wody.
Jednak każda surowa żywność stanowi potencjalne ryzyko skażenia bakteryjnego, jeśli została nieprawidłowo zmagazynowana lub została wystawiona na powierzchnię kuchenną, w której niedawno przebywały bakterie, na przykład na blacie, na którym przygotowano surowego kurczaka. Gotowanie jest jednym ze sposobów wyeliminowania szkodliwych bakterii.
Właściwe przechowywanie ma kluczowe znaczenie dla utrzymania świeżego i bezpiecznego jedzenia makaronu. Powinien być przechowywany w hermetycznych pojemnikach w spiżarni, z dala od wilgoci, wilgoci i ekstremalnych temperatur. W optymalnych warunkach suszony makaron pozostanie niezmieniony przez lata, nawet od jednego do dwóch lat po wydrukowanej dacie "sprzedaj do".
Kolejnym czynnikiem, który należy rozważyć podczas spożywania surowego makaronu, jest skrobia, którą zawiera. Gotowanie skrobi sprawia, że są one bardziej strawne, więc istnieje powód, by sądzić, że spożywanie dużych ilości niegotowanego makaronu jest szkodliwe dla układu trawiennego. Istnieją jednak dowody na to, że nadmierne pieczenie makaronu również jest szkodliwe i może powodować wzrost poziomu cukru we krwi. Lekko niedogotowany makaron z teksturą "al dente", daje mu niższy indeks glikemiczny.
