Często spożywane w dniu Świętego Patryka, peklowana wołowina i kapusta pochodzenia irlandzko-amerykańskiego. Danie rozwinęło się z tradycyjnych irlandzkich potraw z wędzonej wieprzowiny i ziemniaków, ponieważ Amerykanie z Ameryki Północnej zastąpili inne składniki łatwiej dostępne w Stanach Zjednoczonych.
Przed imigracją do Stanów Zjednoczonych Irlandczycy najczęściej spożywali mięso wieprzowe. W Irlandii wołowina była bardzo droga, a Irlandczycy używali krów raczej dla swojej siły i mleka niż ze zwykłego źródła mięsa. Irlandzki faworyzowany wędzony schab, podobny do współczesnego kanadyjskiego boczku. Jednak w Stanach Zjednoczonych wieprzowina była wyjątkowo droga. Ponadto irlandzcy imigranci często mieszkali na ubogich obszarach wraz z innymi imigrantami, którzy również borykali się z prześladowaniami, w tym żydowskimi imigrantami. Irlandzcy Amerykanie stopniowo zaczęli kupować mięso od żydowskich rzeźników, w tym peklowanej wołowiny przy specjalnych okazjach.
Podczas gdy irlandzcy Amerykanie przekształcili Dzień Świętego Patryka z religijnego święta w obchody ich dziedzictwa, wykorzystali okazję, aby wydać swoje pieniądze na wołowinę z miejscowych sklepów żydowskich. Irlandzcy Amerykanie połączyli peklowaną wołowinę z tradycyjnymi ziemniakami i najtańszym dostępnym warzywem, którym była kapusta.
Popularność peklowanej wołowiny i kapusty nigdy nie dotarła do samej Irlandii, gdzie większość ludzi nadal je wieprzowinę lub jagnięcinę w Dzień Świętego Patryka. W rzeczywistości wiele amerykańskich tradycji świętego Patryka nie dotarło do Irlandii dopiero pod koniec XX wieku. Irlandzkie prawo zakazało nawet otwierania irlandzkich pubów w Dzień Świętego Patryka do 1970 roku.