Pokarmy bogate w skrobię są często nazywane węglowodanami złożonymi i tradycyjnie dzielą się na trzy kategorie: pieczywo i ziarna, warzywa oraz fasola i rośliny strączkowe. Produkty skrobiowe w kategorii chleb i ziarna obejmują ryż, płatki owsiane, makaron, płatki zbożowe i krakersy. Warzywa bogate w skrobię to ziemniaki, kukurydza, banany, zielone banany i groch. Fasolki i rośliny strączkowe bogate w skrobię to fasola lima, soczewica, ciecierzyca i czarna fasola.
Wielu dietetyków o niskiej zawartości węglowodanów obawia się spożywania pokarmów o wysokiej zawartości skrobi, ale te pokarmy również dostarczają wielu ważnych korzyści odżywczych. Chleby pełnoziarniste dostarczają konsumentom magnezu, witaminy B i żelaza, a także mogą zmniejszać ryzyko chorób serca lub udaru mózgu. Warzywa skrobiowe to między innymi witamina A, błonnik i potas, a rośliny strączkowe są bogate w białko, cynk i błonnik.
Ludzie, którzy chcą trzymać się diety o niskiej zawartości węglowodanów, często zastępują boczki warzywne dla zwykłych dań z dodatkiem skrobi, takich jak tłuczone ziemniaki, pieczone ziemniaki, frytki czy kuskus. Substytuty te często zawierają nie-skrobiowe warzywa, takie jak kalafior, papryka, szparagi lub grzyby; zdrowe tłuszcze, takie jak produkty z awokado lub masła orzechowego; lub liściaste zielone sałaty złożone z sałaty, szpinaku, jarmużu lub mizuny. Zmiksowany kalafior lub makaron cukinii może również służyć jako prawie substytuty tłuczonych ziemniaków i tradycyjnych makaronów.
