Niektóre przykłady nieelektrolitów to cukier, eter, mocznik, metanol, chloroform i benzen. Nieelektrolit nie dysocjuje w roztworze wodnym na jony dodatnie i ujemne. Zamiast jonizacji w wodzie, nieelektrolity rozpuszczają się w postaci cząsteczek.
Inną właściwością tych substancji jest to, że nie przewodzą elektryczności. Nieelektrolity są zazwyczaj polarnymi związkami kowalencyjnymi.
Przeciwieństwem nieelektrolitów jest elektrolit. Ten rodzaj substancji dysocjuje w wodzie, tworząc jony dodatnie i ujemne. Istnieją dwa rodzaje elektrolitów, które są słabe i silne. Różnica między elektrolitem słabym a silnym polega na tym, że silny typ jonizuje całkowicie w roztworze, podczas gdy słaby typ dysocjuje częściowo. Podczas gdy niektóre przykłady silnych elektrolitów to chlorek sodu i siarczan miedzi, słabe elektrolity obejmują kwasy octowy i benzoesowy.
