W połowie XIX wieku Wielka Brytania była zmuszona importować mięso z Kanady z powodu niedoboru wieprzowiny. Po przywiezieniu Anglicy wyleczyliby mięso z powrotem w specjalnej solance i zapalili. Amerykanie w Wielkiej Brytanii lubili mięso, więc przywieźli je do Stanów Zjednoczonych i nadali mu nazwę kanadyjskiego bekonu ze względu na jego pochodzenie. Tylko Amerykanie określają ten boczek jako boczek kanadyjski.
Kanadyjczycy określają ten produkt jako boczek z boczkiem, ponieważ w 1800 roku zachowują mięso, tocząc go w ziemi żółtym grochem. Anglicy palili mięso podczas procesu przygotowywania, a Amerykanie lubili jego smak i sprowadzali go z powrotem do USA z U.K.
Jeśli dana osoba poprosi o kanadyjski bekon w Kanadzie, prawdopodobnie otrzyma boczek bekonowy, który pochodzi z polędwicy wieprzowej. Bekon, który zwykle jedzą Amerykanie, jest również powszechny w Kanadzie i pochodzi z brzucha świni. W Stanach Zjednoczonych schab świni jest zwykle używany do kotletów wieprzowych. W Kanadzie schab wielkiej ryby nie jest w żaden sposób wędzony lub wstępnie ugotowany, co czyni ją chudą i bez kości wieprzowiną.
